عده ای وقتی ویندوز بالا نمی‌آید بلافاصله ویندوز را از اول نصب می‌کنند و حال آنکه ممکن است با یک تنظیم کوچک مشکل حل شود.
در کارها از ابتدا سراغ آخرین خانه نرویم.
یک متخصص نرم‌افزار که می‌داند برای هر کار کوچکی که در رایانه باید انجام شود می‌بایست نرم‌افزاری وجود داشته باشد، چگونه می‌تواند قبول کند که این همه کار که در جهان هستی با این نظم در حال انجام است، نرم‌افزاری ندارد و هیچ طراحی یا برنامه نویسی پشت سر آن وجود ندارد؟
همانطور که می‌دانید اجناس تقلبی در دنیای سخت‌افزار زیاد شده. یکی از بدترین راه‌های تشخیص جنس خوب از بد استفاده از آن در رایانه شخصی است. زیرا ممکن است به دیگر قطعات آسیب وارد نماید.
امتحان راه‌های سعادت که با رنگ و لعاب‌های فریبنده به نام عرفان، آرامش و انرژی بخشی و ... پیشنهاد می‌شوند ممکن است ضررهای غیرقابل جبرانی وارد نماید.
با عوض کردن نام فایل، ممکن است icon (تصویر) آن تغییر کند اما محتوای آن تغییر نمی‌کند.
من از بی قدریِ خارِ سَرِ دیوار فهمیدم / که ناکَس، کَس نمی‌گردد از این بالانشینی‌ها
خروجی هر برنامه در رایانه متناسب با ورودی آن است.
بنابراین اگر رفتارما خروجی ما باشد باید دید از طریق ورودی‌هایی مثل چشم و گوش چه وارد رایانه وجود ما شده‌است؟
به نام او و انشالله که برای او
اتفاقاتی در ماه مبارک رمضان سال 92 رخ داد که انگیزه ی نشر مجدد تراوشات ذهنی ام را در این وبلاگ تقویت نمود.
به امید خدا مواعظی از دنیای فناوری اطلاعات در شکل و شمایل جدید از این پس در این وبلاگ منتشر خواهد شد.
و اما برای شروع مجدد، باز یادآوری می شود:
محتوای فایل به محل ذخیره شدنش ربطی ندارد.
یعنی ذخیره شدن یک فایل روی CD کیفیت آنرا نسبت به حالتی که روی DVD ذخیره شده پایینتر نمی‌آورد!
پس به گوینده نگاه نکنید بلکه ببینید چه می‌گوید!
وقتی از یه شرکت تولیدی، مدام وسایل با کیفیت بیرون میاد خیلی سخت میشه باور کرد که این شرکت یه وسیله خراب و داغون و پر غیب تولید کنه. نه خود شرکت میاد آبروی خودش رو ببره و جنس بی کیفیت بده بیرون و مشتری هاش رو از دست بده و نه مشتری ها به راحتی اعتمادشون رو به این شرکت از دست می دهند. بنابراین اگر جنسی را دیدیم که می گن مال این شرکته ولی خرابه و خوب کار نمی کنه، شک نمی کنیم که تقلبیه و الکی می گن که تولید این شرکت خوش سابقه است.
در مورد خلقت خدا هم همین وضعیته. وقتی شما در مخلوقات خدا هیچ عیبی نمی بینی و همه چیز رو سر جاش با نظم و قاعده و زیبایی خاصی می بینی ، خیلی سخت می تونی قبول کنی که زشتی ها این دنیا مثل جنگ و ظلم و ستم و حق کشی ها و خون و خونریزی ها، خواست این خدای زیبا آفرین باشه.
پس داستان چیه؟ داستان اینه که این دنیا با حکومت عقل و دین خداست که زیبا می شه و تا این حکومت برقرار نشه اون زیبایی هایی که باید داشته باشه نداره. این حکومت هم فقط به دست امام زمان علیه السلام برپا میشه...
پس بیاییم همه با تمام وجود برای ظهور کسی که دنیا را به اوج زیبایی خواهد رساند دعا کنیم... آمین!
یکی از امکانات مفید ویندوز System Restore می باشد که هنگام ویروسی شدن یا اختلال در عملکرد ویندوز با برگرداندن سیستم به یک وضعیت سالم گذشته، در اکثر موارد، سبب بهبود دستگاه می شود. مکانیزمی بسیار ساده که بر اساس بازگشت سیستم به حال خوب گذشته اش، کار می کند. اگر سیستم شما با نصب نرم افزاری یا رفتن به یک سایت معیوب، ویروسی شده و دیگر بالا نمی آید، کافیست که با Safe Mode سیستم را بالا آورده و با انتخاب System Restore سیستم خود را به وضعیتی که قبل از این اتفاقات داشته بازگردانید.
ما انسان ها هم دوست داریم که مثل ویندوز، هر گاه خرابکاری می کنیم و دست گل به آب می دهیم، بتوانیم با قابلیتی شبیه به System Restore به وضعیت خوبی که در گذشته داشتیم برگردیم و دوباره زندگی را از سر بگیریم انگار که هیچ اشتباهی رخ نداده است.
در فرهنگ دین ما، این امکان توسط مکانیزم "توبه" فراهم شده است. فرد می تواند با عذرخواهی از خداوند، توبه کند و به وضعیت خوب گذشته بازگردد و اگر حق و حقوقی را از افرادی ضایع کرده به آنها برگرداند.
اما نکته ای که باید توجه داشت این است که اگر ویندوز را با این امکان به حالت خوب گذشته برگرداندی، بازهم احتمال خرابی وجود دارد. یعنی اگر بازهم از آنتی ویروس های قوی استفاده نکنی، این احتمال وجود دارد که سیستم به هم بریزد.
در مورد "توبه" هم وضع به همین صورت است. اگر ایمانت را قوی نکنی و پایه های اعتقادیت را درست نکنی هر چند که توبه کردی و وضعیت بد را به وضعیت خوب تغییر دادی، اما هنوز احتمال تکرار خطاهای گذشته وجود دارد. بنابراین آن توبه ای توبه ی واقعی و محکم و برگشت ناپذیر است که به همراه تقویت ایمان و بستن راه های نفوذ شیطان همراه باشد.
بعد از شنیدن خبر تولید یک نرم افزار جدید، اولین حسی که پیدا می کنیم این است که سریعتر آنرا دانلود کرده و با امکانات و قابلیت های آن آشنا شویم. نرم افزار را نصب کرده و با دکمه ها و منوهایش به گوشه های مختلف سیستم سرک می کشیم تا ببینیم چه کار جدیدی انجام می دهد. هر چقدر ، کیفیت و قابلیت های نرم افزار بیشتر باشد، ناخودآگاه، حس تحسین شرکت تولید کننده ی آن را در خود می یابیم. هر قدر با پیچیدگی ها و عظمت آن سیستم آشنا می شویم این حس در ما بیشتر می شود می پرسیم چه کسی این سیستم را تولید کرده، دمش گرم! عجب چیزی ساخته!
دقیقا همین حس را در مواجهه با یک موسیقی زیبا یا یک اثر هنری داریم. اگر با یک تابلوی زیبای نقاشی روبرو شویم و با دیدنش از خود بیخود شویم اولین سوالی که می پرسیم این است: "چه کسی این نقاشی را کشیده؟!"
و بعد از شنیدن نام تولید کننده، در خودمان حس تقدیر و تحسین و ستایش او را می یابیم.
اما سوال اینجاست، که با دیدن این همه زیبایی در طبیعت، این همه شگفتی و نظم، زنده شدن درختان و روییدن شکوفه ها روی درختان، پیچیدگی های دستگاه های مختلف بدن، گوارش، سیستم تولید مثل، تنفس و .... تا بحال شده از خود بپرسیم چه تولیدکننده ی این همه نرم افزار را به زیبایی بر روی سخت افزار بدنمان نصب کرده است؟! تا بحال شده است که با دیدن نقاشی های طبیعیت، سراغی از نقاش آن بگیریم!؟!! آیا حس تحسین و تقدیر ما را بر انگیخته است سبز شدن برگ هایی که در طول زمستان زرد بوده است؟!!!
