معمولا با هر وسیله ای که ساخته می شود یک دفترچه ی راهنما هم عرضه می شود که در آن طرز استفاده از آن وسیله ارائه شده است. مسائلی که باید در استفاده و نگهداری از آن وسیله در نظر داشت. چه عواملی باعث خرابی وسیله می شود. اگر ایرادی در آن وسیله ایجاد شد چگونه آنرا برطرف ساخت. علائم هشدار دهنده ی خرابی در آن وسیله چیست و موارد متعددی از این دست در دفترچه ی راهنمای آن وسیله توسط شرکت سازنده قرار داده می شود.
اهمیت این دفترچه ی راهنما به قدری زیاد است که اگر آن را در جعبه ی وسیله ی خریداری شده نیافتیم به عنوان یک عیب، کالا را به فروشنده مرجوع می کنیم.
برای وسایلی هم که به هر دلیلی دفترچه ی راهنمای آنها مفقود شده باشد، با مراجعه به سایت شرکت سازنده، دفترچه را درخواست داده یا دانلود می کنیم.
سوال اینجاست: آیا خداوندی که انسان را خلق کرده، هیچ گونه دفترچه ی راهنمایی برای او در نظر نگرفته؟! معمولا وسیله هرچه پیچیده تر می شود این دفترچه، اهمیت بیشتری پیدا می کند. ما سوالمان را از خداوند می پرسیم. به نظرم او این کتاب را به همراه پیامبران فرستاده ولی ما آن را گم کرده ایم و به دفترچه های جعلی رو آورده ایم. هر نسخه ای که در کتاب های روانشناسی یا رمان ها، فیلم ها و برنامه های ماهواره ای و ... برایمان می پیچند عمل می کنیم و هر روز با یک باد به حرکت در می آییم.
یا آنقدر گرفتار کار و زندگی روزمره شده ایم که طرز صحیح برخورد با خودمان اصلا برایمان مهم نیست! اصلا فرصت نداریم فکر کنیم که این شکل زندگی که ما داریم و این کارهایی که صبح تا شب انجام می دیم برایمان خوبه یا نه؟!
